obojetnie

"człowiek to nie-zwykła istota... potrafi czuć, czuć tyle rzeczy naraz, w jednej chwili moze kochac i nienawidzic, może płakać i smiać się, może pragnąc - nie chceć, moze tez nie czuc nic, nic nie potrzebowac, niczego nie oczekiwac... i takie wlasnie momenty czasem nachodza praktycznie kazdego czlowieka, wtedy czuje on pustke, nic, a moze nawet i cos, tyle ze trudne do opisania w prostych slowach..."
A dzisiaj sie dowiedzialam, że mam obojętny wyraz twarzy, po ktorym nie widac co czuje... nie mozna go zdefiniowaxc i rozgrysc, w sumie ma sie wrazenie jak bym poprostu wszystko i wszystkich miala gleboko "gdzieś" i jakby nic mnie nie obchdoziło..
świetnie.